2.9.6 - Seville'de aramızda öldü ve ölümünden sonra manevi lütfuna dair kanıtımız vardı. Onu gömdüğümüz dağ çok yüksekti ve asla rüzgarsızdı; Tanrı gömüldüğü gün rüzgarları sakinleştirdi. Bu insanlar uğurlu sayıldı ve geceyi mezarda, Kur'an'ı okurken geldiler. İnsanlar dağdan ayrıldıklarında rüzgarlar her zamanki gibi öfkeyle havalandı. Ölümünden önce onun bir ortağı olarak tanınıyordum. Erkeklerden uzak durma arayışında, özellikle kıyıların yakınında dolaşmaya çok şey verildi .